Wat maakt jullie ambacht bijzonder?
Met metaal kun je kneden en iets moois maken. Wij zijn goud- en zilversmid, twee verschillende vakgebieden. Een zilversmid maakt van een vlakke plaat zilver bijvoorbeeld een kan, beker of een kom. Je vervormt het materiaal net zo mooi als je wilt, dat maakt het interessant. Bij goudsmeden werk je op de klassieke manier, zoals Japanners zwaarden maken, laagje voor laagje. Dat kan ook in goud en zilver. Dan krijg je spannende ontwerpen en dat verveelt nooit. We ontwerpen, maken en verkopen zelf onze creaties, een mooie complete manier van werken.
Ons vak heeft veel raakvlakken met smeden. Van een plaat wit of rood goud maak je een stapeltje. In de oven wel je dat aan elkaar vast. Daarna hamer je het net als een smid uit. Door het hameren ontstaat een patroon en daarvan maak je een sieraad. Zo combineer je goudsmeden met zilversmeden. 

Hoe ziet de toekomst er uit?
Het ambacht bestaat al duizenden jaren, het begon met het bewerken van stenen om bijlen te hakken. We werken nog net als 100 jaar geleden, alleen heeft veel gereedschap nu een stekker. Het principe goudsmeden en zilversmeden is niet veranderd, alleen makkelijker gemaakt. Je moet goed kunnen ontwerpen. Bij ons komen mensen omdat ze een uniek stuk willen. Als we in opdracht werken maken we unica’s, voor de winkel kleine oplages. We zijn gestopt met het opleiden van stagiairs, omdat het niveauverschil te groot is. De opleiding in Schoonhoven is erg veranderd. Vroeger koos je alleen voor goudsmeden of zilversmeden, nu is er geen onderscheid. Vroeger maakten wij veel meer praktijkuren, waardoor wij beter zijn opgeleid. Het verschil met het opleidingsniveau van nu is te groot. Als een stagiair iets voor een klant moet maken moet hij wel onze norm halen. Bij degenen die nu van de opleiding komen zijn er altijd wel een paar die toch een hoger niveau willen. Bij deze beperkte groep gaat de kennis door. Het ambacht blijft zeker bestaan en het handwerk verdwijnt nooit.

Wat is het mooiste/meeste bijzondere dat je ooit gemaakt hebt?
Ik heb een pronkstuk! Een zilveren theepot met een blauw geanodiseerd aluminium handvat. Daar heb ik een prijs mee gewonnen. Het Goud, Zilver en Klokmuseum heeft het aangekocht voor de vaste collectie. Datzelfde jaar won Borg een prijs met een heel koffieservies. Vanwege onze prijzen mochten wij een presse papier maken voor Koningin Beatrix, voor de doop van zeilschip De Eendracht. Ik vond het al heel wat dat het museum die theepot kocht. Daarmee val je blijkbaar zo op dat daar zo’n opdracht uit voorkomt. Het is moeilijk om te zeggen wat je mooiste stuk is, dat moet nog gemaakt worden. We zijn goed op dreef, maar het kan altijd net wat mooier. Je blijft je continue verbeteren. Je werkt altijd voor een tien, mensen verwachten dat het goed is. Als ze bij ons komen moet het perfect zijn.